مشکلات صوتی در آپارتمان‌‌های امروزی، معمولا به ۲ صورت رخ می‌دهد؛ یک مشکل این است که آپارتمان‌نشین‌ها در همان روزهای اقامت در خانه جدید خود متوجه می‌شوند با آلودگی‌های صوتی بسیاری روبرو هستند. آنها همیشه صدای خیابان و اتوبان‌های مجاور را می‌شنوند و حتی نیمه‌شب‌ها از خواب می‌پرند، برای اینکه یک موتوسیکلت با صدای بلند گاز می‌دهد و از کوچه رد می‌شود، اما آلودگی صوتی دیگر، به نامرغوب بودن مصالح ساختمانی و مشکل عایق نبودن دیوارها و سقف و کف مربوط می‌شود. این روزها بسیاری از افراد از آلودگی صوتی به وسیله همسایه‌ها و نیز نداشتن حریم صوتی برای خود شکایت می‌کنند. در آپارتمان‌‌های نوساز سال‌های اخیر بسیاری از همسایه‌ها می‌توانند به‌طور واضح صدای تلویزیون، موسیقی و حرف‌های دیگر همسایه‌ها را بشنوند. حتی گاهی سخنان همسایه‌ها در اتاق خواب نیز به‌راحتی در آپارتمان واحد مجاورشان شنیده می‌شود.
در آیین‌نامه‌های ساختمان‌سازی آمده است که حد مطلوب صدا در اتاق خواب ۳۰ دسی‌بل، در اتاق‌نشیمن ۴۰ دسی‌بل و درآشپزخانه ۴۵ دسی‌بل است و حداکثر صدا نباید ۵ دسی‌بل بیش از این مقادیر باشد، اما این روزها شاهد نفوذ صداهای بسیار بالای ۵۰ دسی‌بل به داخل ساختمان‌ها هستیم و مهم‌تر اینکه صداهای همسایه‌ها را می‌شنویم و آنها هم صدای ما را می‌شنوند که کمتر از حد مجاز انرژی دارد اما حریم خانه‌های ما را می‌شکنند. حالا چاره کار چیست؟
۱.بهترین راه برای ایجاد عایق صوتی در دیوارها و سقف و کفسازی، این است که از مواد عایق از نظر صدا در مرحله ساختن آپارتمان استفاده کنید بهترین عایق صوتی در بخش کف و سقف بام استفاده از فوم بتن می باشد امروزه عایق‌های بسیاری از حرارتی و صوتی گرفته تا عایق رطوبتی در بازار مصالح ساختمانی دیده می‌شود که می‌توان از آنها زیر روکاری دیوارها و در کف واحدها استفاده کرد. البته ممکن است در نظر اول با خود بگویید استفاده از عایق‌های صوتی باعث می‌شود، هزینه‌های ساختمان بالا برود اما رضایت ساکنان آپارتمان نشان می‌دهد این هزینه‌های اندک نسبت به کل هزینه ساخت (تنها ۲ درصد)، کاملا مقرون به صرفه است.
۲.شکل بلوک‌های ساختمانی نیز باید طوری باشد که باعث تشدید، انعکاس و تفرق نامطلوب صوتی نشود، اما اگر ساختمانی از لحاظ عایق بودن صوتی، درست ساخته نشده باشد، پس از ساخت باید با آن چه کرد؟
۳.یکی از راه‌حل‌هایی که می‌توانید ساختمان‌های آماده را عایق کنید، استفاده از مواد عایق صوتی در کفسازی با فوم بتن، دیوارها و سقف است. برای عایق شدن صوتی باید هم از موادی استفاده کرد که انرژی صوتی صداهای بیرون را کاهش دهد و هم از جنس‌هایی بهره برد که جذب‌کننده صوت هستند. پشم سنگ، کنف، عایق‌های سربی، کاشی‌های سلولزی، اندودهای آکوستیکی و اسفنج پلی‌استایرن از موادی هستند که هم جاذب صدا و هم کاهش‌دهنده انرژی صوتی است. این مواد برای استفاده در داخل دیوارها و کف استفاده می‌شوند اما ورقه‌هایی از برخی از آنها نیز در بازار وجود دارد که روی دیوارها نصب می‌شوند. برای مثال، کسانی که می‌خواهند در خانه تمرین موسیقی کنند، از این عایق‌ها روی دیوارهای اتاق خود استفاده می‌کنند.